Kathmandu en Pokhara, Nepal

Lieve allemaal,

Eindelijk weer eens een verhaal...en ik ga ook nog proberen om helemaal up to date te komen met mijn reisverslag so far.

Ik zit inmiddels al in Vietnam, maar heb nog zoveel te vertellen, dus laat ik maar beginnen.

Na de 15 daagse trekking in Nepal met Karin, zijn we nog zes dagen naar Pokhara geweest. 6 uur met de bus vanuit Kathmandu, maar er gebeurde van alles onderweg en hebben er uiteindelijk 10 uur over gedaan. Een geweldige route door bergen en valeien, dus geen straf om zo lang in de bus te zitten. Diverse keren onderweg moeten stoppen (file) omdat er ongelukken waren gebeurd.
Pokhara is een gezellig dorp aan een groot meer met rondom de himalaya. Helaas was het een beetje heiig, dus die witte toppen zagen we amper, maar ja we kwamen net uit de himalaya en zo uitgeput, het kon ons ff niet schelen.
We hadden een heel goedkoop kamertje met alles erop en eraan en ook nog super schoon en een hete douche! Helemaal prima om de aankomende 6 dagen lekker te chillen. We hadden zo'n goedkope kamer geboekt, omdat we nog een trekking wilden gaan doen van een dag of drie, maar we hadden er geen puf voor...weer die kou in..nee echt geen zin in! We hebben lekker 6 dagen nix gedaan, beetje boekje gelezen, lekker geslapen, lekker gegeten en wijntjes gedronken. Die wijn was overigens best duur! We aten voor een euro pp, maar de wijn kostte 10 euro per fles! haha, maar ja we hadden het verdiend zo na die zware, onvergetelijke trekking van 15 dagen!
In Pokhara hebben we ook nog de totale maansverduistering meegemaakt! We wisten eigenlijk van niets, maar die maan zag er opeens wel wat vreemd uit, dus na ff googlen kwamen we erachter dat er een maasverduistering was! Mooi hoor!
Na Pokhara weer terug met de bus naar Kathmandu en Karin had nog 1 dag te gaan. Onze laaste dag samen zijn we naar Pashupatinath Tempel(ofzoiets) geweest in Kathmandu, daar vinden de crematies plaats. Het is de meest veelbetekenende tempel voor de Hindus en staat ook op de lijst van wereld erfgoederen. De oudste Hindu Tempel van Nepal.
Als toerist betaal je een flink bedrag t.o.v. andere bezichtigingen in Kathmandu, maar ik was wel nieuwsgierig. Meteen na aankomst kwam er een jonge knul op ons afgelopen en wees ons de weg naar waar je het beste zicht hebt op de openbare lijkverbrandingen en begon meteen met het een en ander uit te leggen.
Ik stond meteen op nog geen 3 meter afstand van een crematie en stond midden in de rook..die knul maar doorgaan met uitleggen hoe het allemaal in z'n werk gaat, maar ik stond daar toch een beetje ongemakkelijk.
Je staat letterlijk de rook van een lijk in te ademen! Zo bizar! Maar ik vond het ook zo onbeleefd om weg te lopen...pfff..Gelukkig stopte hij vrij snel, want hij wilde natuurlijk een afspraak om voor ons als gids te fungeren, maar daar hadden we geen interesse in. Je kan daar gemakkelijk zelf rondlopen en ergens rustig gaan zitten om alles op je in te laten werken.
De tempel die er staat, daar mag je als toerist niet in, alleen de hindu's, maar de lijkverbranding, daar kan dan iedereen getuige van zijn. Er gaat een heel ritueel aan vooraf, maar als eenmaal de blokken hout zijn klaargelegd (soort brandstapel idee) dan wordt de overledene daarop gelegd. Het lijk is bedekt met een wit kleed en voordat de fik erin gaat, wordt het lijk eerst van alle kleding ontdaan. Dat gaat allemaal wel heel discreet mee omgegaan, dus je ziet geen blote toestanden zeg maar.
Alleen de mannen zijn bij de verbranding aanwezig. De oudste zoon scheert dan na de verbranding zijn hoofd kaal en loopt een week in witte kleding als ik het goed begrepen heb...De vrouwen zijn er niet bij, ik begreep dat er vrouwen zijn geweest die door hun verdriet zich op de brandstapel wierpen, dus om ze te beschermen zijn ze er niet bij, maar misschien heb ik het ook wel helemaal verkeerd begrepen hoor!Het klinkt iig best logisch!
Als het lijk bedekt is met stro wordt allereerst de mond aangestoken, dit is de plek waar de geest het eerst het lichaam heeft verlaten, maar ik moet het allemaal nog maar eens nalezen hoe het nou precies zit. Ik vond het iig erg interessant en bizar om te kunnen zien. Echt indrukwekkend. Het kost voor de 'gewone' nepalese burger zo'n 50 euro om je dierbare te laten cremeren..(koopje zou ik zeggen!) Er zijn diverse platforms een stuk of tien voor de gewone burger, maar ook 3 speciale voor de rijkere nepalees.
Als het lijk van de kleding is ontdaan wordt dit meteen in de rivier gegooid, een soort Ganges zeg maar. Een totale verbranding duurt zo'n 4-6 uur en aan het eind wordt er nog wat as verzameld en dan hop met een stok wordt alles in die rivier gedumpt..daar ga je dan dacht ik nog...Niks meer van je over. De familie neemt dan na nog wat rituelen afscheid en zodra zij hun hielen hebben gelicht staat er zo weer een jonge knul met een magneet aan een draad de sieraden op te vissen!
Echt een bijzondere ervaring al met al.

Diezelfde avond vertok Karin weer naar NL en had ik nog 2 volle dagen Kathmandu te gaan. 1 dag heb ik volgens mij besteed aan die vreselijk lange mail over de trekking en de andere dag heb ik nog een uitstapje gemaakt naar het oudste klooster van Nepal en naar Bakhtapur, ook een dorp wat op de erfgoederenlijst staat. Erg leuk om gezien te hebben, maar na zoveel kou had ik wel zin om door te reizen! De trip naar Delhi en dan eindelijk naar dat strand!

wordt vervolgd...