New Delhi, first time experience India!

Namaste!

In mijn vorige verslag hebben jullie al kunnen lezen hoe ik bij mijn hostel terecht ben gekomen en hoe chaotisch het is in Delhi..
De eerste avond ben ik naar dat restaurant gegaan waar het zo druk was en dat was geen verkeerde keus! Tikka massala vega gegeten...zoooo lekker! Maar bij iedere hap toch steeds denken of het ok is, meer doordat je zo gewaarschuwd bent over het eten in Delhi en de Delhi-bellie (als je aan de rees raakt door het eten in Delhi)
De volgende ochtend ontbijtje op dakterrasje van de hostel en daar raakte ik al gauw aan de praat met Nicole uit Nieuw Zeeland. Ik vroeg wat haar plannen waren voor de dag en ze ging om 10uur een stadswandeling doen, voor en door straatjongeren van Delhi. Ze had via internet ingeschreven. Dat klonk mij best interessant, dus ik heb mezelf maar uitgenodigd om met haar mee te gaan. Je kon daar ter plekke ook betalen. 2 dollar ofzo. Het is een wandeling door een stukje van de stad en laat zien hoe de straatkinderen leven en er wordt uitleg gegeven hoe de kinderen op straat terecht komen enzo. Er is een organistaie in Delhi die deze straatkinderen onderdak biedt en een veilig 'thuis' totdat de kinderen weer worden herenigd met hun familie of boven de 18 jaar zijn. Je kan het wel googlen, zoek dan op Salaam Balak Trust Delhi.
Sommige kinderen worden mishandeld en lopen weg, anderen worden op een markt gewoon achtergelaten door hun familielid omdat ze niet voor ze kunnen zorgen, schrijnende verhalen en dan sta je bijna te huilen. Deze organisatie doet dus goed werk en hebben op diverse lokaties in Delhi 'schuilhuizen' voor de dakloze kinderen, waar ze te eten krijgen en worden opgevangen, dat kan zelfs 24 per dag 7 dagen per week. Ze krijgen ook een soort scholing van allerlei vrijwilligers en zijn er wekelijks dokters en psychologen aanwezig. Aan het eind van de wandeling konden we binnenkijken bij 1 van de schuilhuizen. De kinderen daar zijn piepjong en willen allemaal op de foto! Maar terwijl ik een paar leuke plaatjes probeer te schieten van die lieve kindjes bedenk ik mij ook dat ik foto's aan het maken ben van dakloze, ouderloze kinderen..hoe bizar. Ik heb mn camera maar weggedaan. Je staat er met tranen in je ogen, maar je ziet ook dat ze heel blij zijn daar en heel goed worden opgevangen. Er worden spelletjes met ze gedaan en dan kunnen ze prijzen winnen zoals kleurboeken en leesboekjes.
Met gemengde gevoelens zwaaien we naar die lieve kindjes en trekken de deur achter ons dicht. pfff heftig.

Nog geen uur later zitten Nicole en ik alweer te lunchen voor een prikkie en hebben we, vooral Nicole, nog wat geshopt. In de avond weer samen op pad gegaan om ergens wat te eten en dat was bere gezellig. Een restaurantje op 3 hoog met uitzicht op een plein waar zoveel gebeurd, dat je ogemn te kort hebt. Heerlijk zitten daar dus en goddelijk eten! En ondertussen nog steeds geen last van een Delhi-bellie :-)
De 3e dag met Nicole weer wat rond geslenterd en lekker gegeten en in de avond was zij weg, want ze ging aan een toer door India beginnen met een groep. Erg leuke meid en veel gelachen.

De 4e dag stond de fietstoer gepland, Delhibycycle.
In de voege ochtend, het was nog donker, moest ik met een rickshaw op pad om naar de afgesproken verzamelplek te gaan. Volgens mij was het niet zo ver, maar ik zag het ook niet zitten om in het donker dat stuk te lopen, misschien beter van niet. Dus ff onderhandelen over de prijs...dat viel niet mee, maar ja het gaat over centen dus niet moeilijk doen.
Bij de meetingpoint moesten we ons inschrijven en stonden de oranje fietsen al klaar. Op de inschrijflijst zie ik 2 NL namen staan met KLM crew erachter...das gezellig dacht ik..Bleken ze Marleen ook nog te kennen van Martinair...nou ja zeg, wat een lol!
Het was wel bere koud zo in die vroege ochtend!
Die meiden hadden nog geen 3 uur geslapen, maar wilden toch wel iets doen in die korte tijd dat ze daar zijn, de bikkels!
Nou daar gingen we hoor..allemaal achter elkaar aan, met voor en achter ons een gids. Net schoolreisje..
Zo vroeg in de ochtend is het nog niet zo heeeeel druk op straat dus enigsinds nog veilig om te fietsen.
De route was geweldig, door oud en nieuw Delhi, langs 'slagers' waar het vlees allemaal aan haken hangt en andere stalletjes. De Indiers eten geen koevlees, wel buffalo en geit.
Tijdens het fietsen raakte het opeens heel mistig en zag je nog geen 50 meter meer voor je! Best gevaarlijk en erg koud ook! Jammer, want we fietsten ook langs wat highlights zoals de Red Fort, maar ja, daar zag jke geen bal van. Zo gingen we ook nog een klein stukje varen op de Ganges rivier..het enige wat we zagen was hoe zwart en goor het water was, maar verder zag je hand voor ogen! Hilarisch, het sloeg echt nergens op die boottocht. Wel voeren we langs de gratis bioskoop voor de lokalen, daar kunnen ze 24 uur per dag bollywood films kijken. Als afsluiter hadden we een ontbijt bij Karim, erg beroemd in Delhi om zijn heerlijke eten, maar het ontbijt stelde niet veel voor, was wel lekker.
Met de KLM meiden na de fietstoer richting metro en treinstation gelopen en daar gingen zij met de metro en moest ik door het station naar de andere kant. Wat een leuke meiden! Erg gelachen!
De weg door het grote treinstation was geen makkie, paar keer gevraagd of ik goed ging, maar iedereen stuurde mij weer een andere kant op..gewoon scheit aan hebben dacht ik en op je gevoel de goede kant uitlopen. Tot nu toe heeft dat altijd gewerkt (ff afkloppen)
Rond 11 uur was ik alweer bij mijn hostel, toen maar even wat foto's gaan uploaden.
Tijdens de lunch in een tentje ergens schoof er een Poolse meid aan bij mij, en daar ook weer een erg gezellige middag mee gehad. Het gaat allemaal zo vanzelf om mensen te ontmoeten...ik moet ze bijna van mij afschudden!
Die meid had 2 weken in noord India gezeten in een yoga en meditatie gebeuren...en nu terug in Delhi..dan ben je volgens mij je hele zen-gevoel in 1 ruk kwijt, maar zij niet. Ze zou een late vlucht hebben terug naar Polen en zo hebben we haar rugzak maar even in mijn kamer gestald en zijn we op pad gegaan. Ze had nog wat souveniers nodig en ik vond het wel gezellig om mee te gaan. Zo belanden we opeens in Jimmy's Shop. De eigenaar, een Indier, een super aardige vent! Het was een heel klein winkeltje met allerlei buddhabeeldjes enzo, heel leuk en kregen we chai thee aangeboden...specialiteit van India volgens mij, thee gemaakt van verse kaneel, gember, cardamon en dan met melk en veel suiker! Was best lekker, maar dan met wat minder suiker!
Hij scheen ook een winkel/bedrijfje in Polen te hebben en precies in de plaats waar die meid vandaan kwam. Die Indier heeft een zwak voor Poolse vrouwen zei hij en zij kreeg dan ook meer korting dan ik in het winkeltje! Zoo grappig! Hij sprak ook nog pools. Op gegeven moment moesten we mee naar buiten en zou hij ons nog wat laten zien...Liepen we mee door allerlei achteraf straatjes waarbij ik ging denken of dat wel zo verstandig was...Je weet het maar nooit, opeens zit je in de prostitutie ofzo! Maar nee, hij wilde laten zien hoe goed het hem ging denk ik, want we kregen zijn hele opslag te zien van spullen voor de verkoop.
Ik heb in zijn winkeltje papieren kerststerren gekocht, leek mij wel leuk om bij onze bungalow aan het strand op te hangen en zo toch een beetje kerstgevoel te creeren. Kregen we van Jimmy ook allebei nog een kadootje uit z'n winkel.Echt een super aardige vent zeg!
Daarna mijn laaste avondmaal in Delhi gehad en eerlijk gezegd vond ik het erg jammer om India te verlaten. Ik had graag veel meer willen zien! Het is mij 200% meegevallen, dus ik ga zeker terug!

De volgende dag mijn vlucht naar Bangkok, toch ook weer leuk, want eindelijk dan naar het warme weer!
In de avond kwam ik aan op de luchthaven en met de trein ben ik naar de stad gegaan. Zit ik het laatste stuk in een taxi te zoeken waar ik eruit moet hoor ik opeens mijn naam roepen! Had Linda mij al in die taxi gezien met mn gezicht voor het raam! Dat was echt super lachen! Hop die taxi uit en de hitte in! Meteen midden op Khao San Road. Eerst maar ff de backpack gedropt en wat luchtigers aangetrokken en weer terug naar Khao San Road...maar wat een kermis daar zeg! Het zal ook wel met de kerst te maken gehad hebben, maar stampes vol en de ene bar draait nog hardere muziek dan de ander! Echt vreselijk! Linda en ik als een dolle onze ervaringen tot nu toe uitgewisseld..van het een in het ander, heerlijk! Zij was net in Myanmar geweest met de meest bizarre verhalen, heerlijk!
Die avond zijn we maar meteen lang doorgegaan, na een 1e bucket met rum en cola volgden er nog 2 en werd het veel te gezellig!
De volgende dag met de nachttrein naar Surattani en met bus en boot naar Koh Phangan, echt een rete lange tocht. Maar hehe, daar waren we dan, onze bungalow voor 12 dagen met de zee op 20 meter afstand..nu de zon nog..

Die zon heeft uiteindelijk maar 2 van de 12 dagen geschenen...maar goed, het was 30 graden, we hebben niets anders gedaan dan geluierd en op 30 dec een half moonparty geweest...Dat was echt fantastisch! Tot vroeg in de ochtend staan stampen, het publiek was super (veel beter dan de full moonparty)! Blij dat ik geweest ben, want ik had het niet willen missen!
Kerst en oud en nieuw zijn echt aan mij voorbij gegaan..
2 januari zijn we weer teruggegaan naar Bangkok, onderweg nog wat last van de overstromingen gehad, het water stond soms een meter hoog, zo niet hoger, maar wij zaten bovenin de dubbeldekker bus :-)
3 januari zou een vriendin van Linda aankomen voor een maand en ik vloog de 5e jan naar Vietnam.

Gaat best lekker vandaag met typen, dus ik ga mijn volgende blog ook maar beginnen :-)