Going South from Hanoi to Hue

Dit keer wel in 1x naar het goede treinstation...kon meteen doorlopen naar de trein. Van Hanoi naar Hue is zo'n 12 uur met de trein, maar als je slaapt merk je daar niets van :-)
Dat busticket voor 4 stops wilde ik pas in Hue regelen, want een nachtbus voor 12 uur..nee dan liever de trein.
Je hebt dan ook nog verschillende treinen, softsleepers, hardsleepers, soft of hard seaters..maar ik had uberhaupt geen keuze, er was alleen nog een hardsleeper helaas. Een 6 persoonscoupe en een dun matrasje ipv een dikkere, nou ja, met een slaappil slaap ik toch wel dacht ik nog!
Eenmaal in de coupe bleek ik het bovenste bed te hebben, 3 bedden boven elkaar en dan x2 in zo'n heel kleine ruimte... Ik mn spullen naar boven geduwd en op mn bed geprobeerd te gaan zitten, want de rest vd mensen wil ook installeren, maar dat gaat een beetje moeilijk. Op het bovenste bed zit je ongeveer met je wang tegen het plafond geplakt en de 'bedjes' zijn vrij kort zeg maar... Ik zat alleen maar met locals en die lagen helemaal in een deuk toen zij mijn lange, grote lijf op dat bovenste bedje zagen liggen, ik moest er zelf ook wel om lachen eigenljk, geen gezicht joh!
Wel relaxt alleen maar locals, want had ff geen zin om te praten. Maar helaas, de locals dus wel..Een jonge student die vanwege het aankomende Vietnamese nieuwjaar naar huis ging en graag zijn engels ff bij wilde schaven..Hij vroeg me het hemd van het lijf! Wel grappig. Uiteindelijk bleek dat hij een zwartrijder was, zn beste vriend die 'naast' mij (op de 3e verdieping) lag werkte bij de politie en omdat studenten geen centen hebben had die vriend hem meegesmokkeld ofzo..Die vriend zag er nogal eng uit met allerlei gouden kettingen, dus voelde mij niet meer zo op mijn gemak eigenlijk. Gewoon maar blijven lachen en vriendelijk blijven..haha. Die slaappil durfde ik uiteindelijk niet meer te nemen, want stel dat ik knock out ging en dan wakker worden en mn Ipad weg...nee, no way.. Dat is echt mijn aankoop van 2011 geweest, wat ben ik daar happy mee hier zeg!
De trein waa nog niet in beweging of die student vroeg of het licht even uitkon...ze kwamen namelijk de coupes checken.. Hij helemaal onder een dekentje bij die vriend in bed.. De volgende ochtend rond acht uur werd ik wakker en was mijn hele coupe leeg...?! Niks gehoord door mijn oordoppen :-) maar hopen dat hij niet gepakt is..
Ik had nog een paar uur te gaan, mooie route had genoeg mooi uitzicht en tijd vliegt hier. In de ochtend komen ze met allerlei eten langs, maar daar wil je je echt niet aan wagen, dus nam ik maar weer een broodje met..jawel! pindakaas! Lang niet zo lekker als thuis, maar prima voer voor onderweg in trein of nachtbus.
Voordat ik vertrok uit Hanoi had ik met Sam uit NZ een taxi van de hostel naar station gepakt en we hadden afgesproken om met de taxi naar hostel in Hue te gaan. Dus bij aankomst ff op elkaar gewacht. altijd handig om zo kosten te besparen en taxi te delen. Je wilt niet weten hoe snel het soms gaat om contact met iemand te maken, alsof het de gewoonste zaak van de wereld is een stikvreemde aan te spreken, maar het werkt.
Hue is een veel kleinere stad dan Hanoi, ligt aan de Perfume River en is niet echt een party place. Heerlijk, want het was genoeg party in Hanoi. Hue is de oude keizerlijke hoofdstad van Vietnam, van ver voor het communisme. Het heeft een Citadel, een soort verboden stad als in Beijing, geheel omgeven door een 10 km lange hoge muur. Tijdens de Amerikaanse oorlog in de jaren 60 hielden ze goed huis tegen de amerikanen! Hierbinnen is het een oase van rust en kan je redelijk rustig een wandelingetje maken en is het vooral heeeel groen.
De Citadel heeft 10 poorten waardoor je naar binnen kan via een brug, welke maar breed genoeg is voor 1 auto per keer (maar met scooters kan je met honderdern tegelijk hoor!).
In de hostel had ik Petri ontmoet, een NL meid die ook alleen op vakantie was, dus besloten samen de stad te gaan verkennen, das toch altijd weer gezelliger dan alleen.
Heerlijk middagje rondgewandeld. De plaatselijke supermarkt nog bezocht..en wat je daar allemaal kan kopen op de versafdeling...eendenkop, zwarte eendenfoetussen ofzo, maden, vissenkoppen..en alles ligt gewoon open en bloot zo'n beetje... Die vietnamezen eten echt alles, niet voor te stellen. Je kan nog net geen hond in de supermarkt kopen..

Volgende dag fietsen gehuurd, want je kon makkelijk de omgeving zelf verkennen, says the lonely planet...
Met een ieniemienie map uit de lonely planet op de fiets gestapt richting de keizerlijke graftombes, want daar staat Hue vooral om bekend, een hoop geschiedenis.
Die fietsen zijn natuurlijk veel te klein voor mij, maar wel lekker om weer iets aktiefs te doen.. Het was best een stukje fietsen en onderweg af en toe even gestopt voor een foto of om even de map te checken.. Na 2 uur fietsen hadden we nog geen tombe gezien! Wel een aantal graven,maar niet diegene die we zochten... Wel reden we door kleine dorpjes en rijstvelden, maar die tombes konden we natuurlijk niet vinden.. Onderweg nog een vietnamees op een brommer die ons kwam helpen de weg te vinden..sprak hij een tiental nederlandse woorden! Haha wat een lol, ergens in the middle of nergens een veitnamees die NL spreekt! Heel grappig! Zijn broer had in Den Haag gewoond dus vandaar. Super vriendelijk zijn ze trouwens in Vietnam, niet alleen hij :-)!
Inmiddels ook wel erge trek gekregen, want een groots ontbijt hadden we ook al niet op en na een paar uur fietsen in die zinderende hitte, dat kost een hoop energie! Ergens langs de weg vonden we een vegetarisch restaurant, haha, ongelofelijk, had ik ff mazzel! Heerlijk gegeten daar en toen weer op de fiets gesprongen terug richting de stad. We waren echt al uren onderweg, zonder dat we ook maar een tombe hadden gezien, haaha lol! En toen brak ook nog eens mijn fietsketting doormidden..gelukkig net om de hoek bij de plaatselijke fietsenmaker.. 50000 dong moest ik betalen, rond de 1,75€ dus dat viel mee! Met pijn in ons kont nog het laatste stukje voorzichtig teruggefietst, pff wat een actie zeg. Maar okee zonder de tombes gezien te hebben was het wel een leuke middag.
Na twee dagen Hue weer verder met de bus naar Hoi An, dat ligt zo'n dikke vier uur verder richting het zuiden, dus ook weer een paar graden warmer :-)
Het werd nu echt een beetje opschieten vanwege het aankomende nieuwjaar, maar daar schrijf ik mijn volgende blog wel over.
Het was wel een armoedige bus zeg, heel vies, muf en schimmel op de ramen.. Ipodje weer in en lekker chillen. Bus en treinreizen zijn zooo heerlijk! Lekker muziekje luisteren, naar buiten staren en je zo super happy voelen, wat ben ik toch een geluksvogel! Wat een vrijheid, wat een heerlijkheid! Tot nu toe is het echt zo'n topreis! En ik ben nog niet eens op de helft met het schrijven van deze blog...nog een dikke 4 maanden te gaan, niet te bevatten soms..ik ben echt super happy hier!

Wordt vervolgd