Kota Kinabalu en Mount Kinabalu

Hey vrienden en familie!

Zit op de luchthaven van Kota Kinabalu (Borneo).Ik zit in een hostel te ver uit het centrum, dus hier de enige mogelijkheid om mn blog te schrijven.Het is hier iig lekker koel met de airco..

Vorige week was ik in Kota Kinabalu en nu dus weer.In eerste instantie waren er weinig backpackers in het hostel waar ik zat, maar dat is weer helemaal goedgekomen!Ik was ernstig aan het dubben of ik nou die berg ging beklimmen...dat heb ik inmiddels gelukkig achter de rug..
De eerste avond daar was er vrijwel niemand in de hostel.Ik had in de lonely planet gelezen dat er een goede Italiaan zat, dus die pizza heeft mij super gesmaakt!De volgende dag met Mir geskypt!Erg leuk dat skype, jammer dat mn mams het niet kan..
's Avonds met en zweedse jongen een hapje gegeten, was wel gezellig.De volgende dag met en Fins stel op pad geweest.Ik had hun ontmoet op Mabul Island en zij hadden en tel nr van en local hier die ons een dagje heeft rondgereden de bergen in.Poring hotsprings..klinkt allereerst aantrekkelijk, maar het was rete commercieel, geen bal aan eigenlijk.Nou ja, de omgeving was prachtig, met uitzicht op Mount Kinabalu, maar de top ligt meestal verscholen achter de wolken, zo ook die dag.Het is zo'n 2 uur rijden vanaf de stad Kota Kinabalu, maar wel een leuke route.Onderweg gestopt bij diverse stalletjes langs de weg waar ze fruit en groeten verkopen.Onbespoten( zeggen ze)Dus heb ik mij even goed gedaan aan en paar verse wortelen en verse ananas..mmm smullen!Ook kocht ik verse bananenchips..Die markt zag er geweldig uit en ik had behoorlijke trek..Een uurtje later moest ik het bekopen en de rest van de dag aan de sjees..lekker hoor als je 'on tour' bent..en er vrijwel geen wc's onderweg zijn en als er al en plee is dan wil je liever achter een boom.Nou ja, deal with it.
Een korte wandeling gemaakt, vlindertuin(heb je in de zoo in NL ook) en de hotsprings waren overloaded en smerig.Beetje jammer dus, maar ja, dat hoort erbij.
In de avond gegeten met Louise uitLonden.Zij was net aangekomen en met haar deelde ik de kamer.Ze zat ook in dubio om Mount Kinabalu te beklimmen..uiteindelijk besloten om samen te gaan.Ik heb die local weer gebeld en hij heeft alles voor ons geregeld.De volgende dag(zaterdag) om 7 uur werden we opgehaald.Alleen een daypack mee, want je moet je eigen zooi natuurlijk zelf dragen..Om half tien begonnen we, samen met een gids, onze tocht.Het begin leek nog leuk, maar als snel stond het zweet op mn bovenlip..Het is hier boven de 30 graden en de luchtvochtigheid is enorm hoog.De trekking begint op zo'n 1900mtr en all the way up naar de lodges waar je overnacht is op 3300mtr.Echt een behoorlijke klim.Ben wel blij met mn bergschoenen, ik had het zonder die schoenen nooit gered.Je klautert echt omhoog met en bamboo stok.(die wilde ik eerst niet, leek mij zo overdreven en wil vooral niet op zo'n nordic walker lijken)maar was toch ernstig blij dat ik m had!
Louise loopt ook halve marathons en het leek soms wel of zij nog fitter was dan ik...nou dan ken je mij nog niet, ik ben natuurlijk weer zo'n streber..We waren dus wel aan elkaar gewaagd en het tempo was goed samen, dat was wel prettig.
Uiteindelijk waren we om 13 uur boven, zo'n 3,5 uur later.De gids vond ons wel snel...Nu hadden we wel een biertje verdiend!Maar heel raar..zolang je loopt is het okee, maar eenmaal in het restaurant op 3300mtr als je gaat zitten voel je je toch wel wat raar door de hoogte..een soort gevoel alsof je stoned bent, of erg licht in je hoofd.Nou ja 1 biertje kan geen kwaad!
Na 2 biertjes en het avondeten gingen we om 19 uur al slapen.Gelukkig allebei goed geslapen, want om 1:30 uur moet je er weer uit.Na een stevig ontbijt begonnen wij met onze gids aan de klim naar de summit.Een luttele 700mtr...Sjezus, nog erger dan het eerste stuk!Ze hadden gezegd dat het heel koud zou zijn, maar ik begon na 15 min alweer te zweten!Op een gegeven moment moet je je met touwen naar boven trekken en loop je bijna verticaal tegen de berg op.Gelukkig was het donker, want je wilt echt niet zien hoe je omhoog gaat..Dat zie je wel als je weer naar beneden gaat..dan is het licht.De laatste meters loop je echt heeeeeeeeeeeeel langzaam, adem tekort en elke meter is zwaar, maar zooo de moeite waard!
Lousie en ik waren de eersten op de top, dat was echt geweldig!We hebben er 2 uur over gedaan...Beetje jammer wel, want nu moesten we nog bijna 2 uur wachten op de sunrise..en nu was het wel koud!Ijskoud!De gids had niet gedacht dat we zo snel waren..hahaha..Na een half uur bereikten meerderen de top, dus een beetje ouwehoeren en springen om je warm te houden.Helaas was het geen strak blauwe lucht, maar toen het eenmaal lichter begon te worden werd het uitzicht fenomenaal!Je staat dan op 4100mtr en dat geeft je echt wel een kick.
Na 50 foto's weer aan de terugtocht begonnen..dat viel echt niet mee..twee uur terug naar het kamp, weer een ontbijt(ik geloof dat ik wel 8 eieren gegeten heb die ochtend!)en om 8 uur aan de tocht begonnen om weer helemaal af te dalen.Dat was echt rete zwaar..Onderweg vraag je je steeds af of je gisteren dezelfde route gelopen hebt, want je kan echt niet geloven dat je zo omhoog geklommen bent..Na 3 uur ga je bijna hallucineren en wil je nog maar 1 ding en dat is zo gauw mogelijk dat f*cking rainforest verlaten, om nooit meer terug te keren!Het laatste half uur is echt niet meer te doen..blaren, beginnende spierpijn..pfff..maar we heben het gered!
Met en taxi terug naar ons hostel en in de avond een hapje gegeten met een aantal lui uit het hostel, was wel gezelli, maar ik was echt kapot!Inmiddels zat ik ook al een dag of 5 in KK, dus tijd om te vertrekken..De volgende dag mer zeeeeeeeeeer veeel moeite uit het stapelbed geklommen..hoe..dat weet ik niet meer, maar het was geen gezicht!
Rugzak met veel moeite ingepakt..bukken..dat ging echt niet meer!Het is nu bijna en week geleden en ik kan zeggen dat ik vandaag voor het eerst weer en beetje normaal kan lopen..een halve marathon lopen is echt een eitje en daar heb je lang zo'n pijn niet van.Mijn god, wat een spierpijn, volgens mij heb ik gewoon diverse spierscheuringen in mn bovenbenen en kuiten opgelopen.Echt niet normaal meer.De Macchu Pichhu van 4 dagen was nog makkelijker.
Ben wel super blij dat ik het toch gedaan heb al is het 1x en nooit meer!