Bako National Park, Kuching

He he, eindelik tijd voor mijn blog!
Ik zit inmiddels al in Thailand en het is hoog tijd om mijn blog te updaten, anders gebeurt het helemaal niet meer!

Na de market in Kuching werd ik die middag met een busje naar Damai gereden..eindelijk zwemmen dacht ik...Het was een dik uur rijden en eenmaal daar begon het flink te hozen!Er was daar verder niets dan resorts dus ik ben niet eens uitgestapt!Haha..Er was daar ook een culture village waar ik heen kon, dat dacht de cheuffer van de bus om mij daar af te zetten, maar daar had ik echt geen trek in!Dat vind ik veel te commercieel, not for me..
Dus met dezelfde bus weer terug..
Eenmaal terug in Kuching begon ik het een beetje zat te worden, het werd een beetje saai.Er waren weinig travellers daar, en al een paar dagen geen gezelligheid.Niet erg, want ik kan mij prima vermaken alleen, maar toch..
Het hostel waar ik verbleef was echt geweldig, met on top een open bar met allerlei kussens enzo, echt heel leuk.Eind vd middag ben ik daar maar een biertje gaan drinken en zowaar kwamen er wat lui binnen en raakten we al snel aan de praat.Eerst met een stevige staartmans, een aller aardigste gozer die vrijwilligerswerk ging doen met Orang Utans en een meid Britney die met hem samen was. Ook was er Alex, een dokter uit Engeland.Gezellig bieren en uiteten geweest en met Alex afgesproken om de volgende dag samen naar National Park te gaan.Je kan daar makkelijk alleen heen, maar met wat company is het toch leuker..Nou ik heb het geweten!!!
De eerste bus vertrok om 7 uur en aangezien we maar 1 dag hadden, wilden we allebei wel die eerste bus pakken.Na een korte nacht en iets teveel bier toch maar mn bed uitgeklommen..Dacht eerst nog om niet te gaan, maar ja das ook zonde.'s Avonds een vent, 's morgens een vent..Ok..
De bus liet natuurlijk weer eens op zich wachten en een normaal ontbijt hadden we ook nog niet op..De chauffeur vertrekt pas als hij er aan toe is..dus je weet nooit hoelaat je vertrekt.
Nog snel een fles water gekocht, want de nadorst speelt sneller parten in zo'n warm land dan thuis..
De busrit was weer een ander verhaal..weer een dik uur rijden en dat aan het einde van de rit de ramen er nog inzaten was een wonder..Jammer dat ik mn oordoppen niet bij mij had..sjezus, niet normaal, zo'n hele oude bus!
Eenmaal bij Bako aangekomen moesten we met een longtail boot naar het park, daar moet je je eerst registreren enzo.Het was nog redelijk vroeg in de ochtend en het uitzicht was fantastisch!Zie foto's.De golven waren wat minder, zeker met een lichte kater!We dachten de hele dag te hebben voor het park, maar we moesten om 14 uur weer terug zijn ivm eb en vloed, dat was dus 3 uur korter dan gepland.
Na onze registratie gekeken welke routes we wilden wandelen..3 routes, we zaten wel op 1 lijn welke routes we wilden lopen, dat was mooi.
De eerste trail was een uur, eitje..maar eenmaal begonnen viel dat zeker niet mee!Ik kwam er ook nog eens te laat achter dat ik mn fles water vergeten wwas bij de inschrijving...aangezien we al zo kort tijd hadden (5 uurtjes) zei Alex dat we wel zijn fles water konden delen..ok, prima dacht ik..
Maar gezien de kater en de zeer hoge vochtigheid in zo'n jungle was ik na 10 minuten al zeiknat van het zweet!Het was een behoorlijke klim, maar ja, we zouden dan ook veel apen gaan zien, dus wel de moeite.Eenmaal op een uitkijkpunt aangekomen, zonder ook maar 1 aap gezien te hebben begonnen we weer aan de terugweg..Ik stierf inmiddels van de dorst, maar aangezien we 5 uur moesten doen met 1 fles water ga je ook niet steeds vragen om een slokje water...
Alex ging als een speer, sjezus ik kon m bijna niet bijhouden joh..Maar ja je kent me, ik geef niet snel op en probeerde heel stoer zijn tempo bij te houden..
Het andere pad zou naar een strand leiden, daar wilden we misschien effe een verfrissende duik nemen.
De omgeving was vreselijk mooi, veel pitcher planten en witte zandpaden, kleine riviertjes etc, echt mooi, maar Alex had er nog steeds flink het tempo in!Door die ruige begroeiing heen en eindelijk op strand..pfff, konden we weer niet lang blijven want de laatste trail die we wilden doen zou 3 uur zijn..Dat zwemmen heb ik maar overgeslagen..best vreemd om met een vrijwel onbekende gast daar op een verlaten strand te zitten...Toen we eenmaal begonnen aan de laatste trail hadden we nog krap 2,5 uur..Moet kunnen dachten we..
Het probleem was wel dat we helemaal niks te eten hadden en dus bijna ook niets te drinken...Ik wilde wel graag die route lopen, maar bedacht mij ook hoe beroerd ik was na het beklimmen van de Machu Picchu op de laatste dag..(dat weet jij vast nog wel Mir!)
Okee let's go.
Alex was nogal bang dat we de boot terug zouden missen en ik was inmiddels zoooo kapot dat het mij geen reet meer kon schelen!Die avond was mijn vlucht naar Kuala Lumpur, dus ik moest natuurlijk wel mn vlucht halen...
My gog, volgens mij hebben wij echt een record gevestigd in dat park, want na een krappe 2 uur waren we weer bij de ingang..het enige waar ik aan kon denken was een ijskoude coke!We waren echt helemaal kapot!
Onderweg moest ik soms wel even lachen, want we liepen zo hard door die jungle dat ik niet eens tijd had om om mij heen te kijken!Hahaha..Nou ja Alex heeft helemaal niets gezien volgens mij..
Het was wel het mooiste stuk Borneo qua natuurschoon wat ik tnt gezien had..en dat terwijl ik niets eens zoveel tijd had om om mij heen te kijken!
Eenmaal terug in Kuching had ik gelukkig nog zeeen van tijd om te douchen en schone kleding aan te trekken.We hadden zo'n hoger dus zijn we maar even wat gaan eten.Aan de rivier in Kuching kan je leuk zitten..we waren de enige gasten daar en toen we eenmaal zten begonnen ze de muziek te veranderen in allerlei love songs.Het was geen gezicht!We lagen helemaal in een deuk..alsof we een stel waren..hahaha ik kende die gast nog maar krap 24 uur!Maar ja wie weet dat daar..Ze zijn hier overigens gek op love songs, al die oude nummers van vroeger hoor je hier de hele dag..Ws vanwege karaoke??!!
Eind van die middag nog een biertje gedronken met Alex en die stevige staartmans en uiteindelijk afgedraaid de taxi in naar het vliegveld.Mijn vlucht naar Kuala Lumpur was om 21:45 uur.Op de luchthaven snel ingecheckt en ontmoette al snel weer iemand, een canadese meid.Ze lulde de oren van mijn kop en het enige wat ik wilde was slapen.
In het vliegtuig bleek ze ook nog eens naast mij te zitten..En ik was zoooooooooooo moe...ik kon niet terugpraten..
Met gemengde gevoelens heb ik Borneo verlaten.Ik had graag nog veel meer gezien, want het is echt schitterend daar, maar het regenseizoen is begonnen en dat wordt je gewoon een beetje zat.Ik ga zeker nog een keer terug, want ik wil nog heel graag naar Mulu National Park.